Followers

Friday, February 18, 2011

သိုက္ေပ်ာက္ငွက္

သိုက္ေပ်ာက္ငွက္


သူတို႔ေတြ အိပ္တန္းျပန္ၾကျပီ.......
...
...
မနက္ဆို အရုဏ္တက္
အလင္းစက္ကို ေသာက္
ေလာကကို ေတာက္ပေစတဲ့အရာ
ေနသာသတဲ့လား...?
...
ကၽြတ္ကၽြတ္ညံ အသံေပးလို႔
ဝမ္းေရးအတြက္ လႈံ႕ေဆာ္
လာၾကေဟ့ ေဘာဒါတို႔
ငါတို႔ေတြ အစာရွာထြက္မယ္...
...


 ေညာင္သီးကိုစားရင္း ေလးသံကိုစြင့္
ခဲမွန္တာကို က်င့္သားရလို႔
ထုသားေပသားက်သူ
ေႏြေနျပင္းက ပူလုိက္တာ...
...
ဟိုမွာ ေလနီၾကမ္း ဟိုမွာ လက္သရမ္းသူ
ဟိုမွာ ဇာတ္တူရာစား ဟိုမွာ မုဆိုးမ်ား
အားနည္းသူအတြက္ လံုျခံဳရာ
ဘယ္ဌာနမွာ ရွာမေတြ႕ဘူး...
...
ဘာအတြက္လဲ ဘာ့ေၾကာင့္လဲ
ဘယ္သူေတြစီရင္ျပီး ဘယ္သူေတြျပစ္ဒဏ္ခတ္ခဲ့တာလဲ
အသိုက္ထဲက ထြက္ခဲ့တဲ့ က်ေနာ္
ခိုနားရာကို ေမွ်ာ္တတ္လာျပီ...
...
မ်က္စိလည္ အေတာင္ေညာင္း
ေတာင္ေစာင္းမွာ ေနကြယ္
အိပ္တန္းကို ျပန္မယ္ၾကံကာမွ
ငါ့အသိုက္ကို ဘယ္သူက ေနရာေရြ႕ထားသလဲ...
...
နီးရက္နဲ႔ေဝး ခရီးဆက္မယ့္အေရးမွာ
ေရႊျပည္ေတာ္လည္း ေမွ်ာ္တိုင္းေဝး
ေတာျမိဳင္ထဲမွာ က်ားရဲေဘးေၾကာင့္
ထြက္ေပါက္ကို ဘယ္လိုရွာရမလဲ...
...

ပစၥဳပၸန္ဆိုတာမသိ အနာဂါတ္ဆိုတာမရွိ
မွီခိုရာကင္းသည့္ ဘဝမွာ
ဦးတည္ရာမဲ့ ပ်ံသန္းရင္း
ပန္းတိုင္မရွိတဲ့ ခရီးက ၾကမ္းတယ္...
...
အေမရယ္...ဘယ္မွာလဲ
အေဖရယ္...ဘယ္မွာလဲ
ျပည္ေတာ္ျပန္ ကံနည္းတဲ့က်ဳပ္
ညေနဆို မိုးခ်ဳပ္မွာ ေၾကာက္တတ္လာခဲ့...
...
ဒီအခ်ိန္ဆို မိသားစုနဲ႔
သူတို႔ေတြ ေပ်ာ္ေနေလာက္ျပီ
ခိုနားရာ ရွားတဲ့ဘဝ
ပူတယ္ေအးတယ္ ေရြးမရလို႔
သက္ေစာင့္အေႏြးဓါတ္နဲ႔ အန္တု
ဒုကၡကို အေဖာ္ျပဳရင္း
ခဏေလာက္ ေမွးစက္ဖို႔ ခြင့္ျပဳၾကပါ...
...
သူတို႔ေတြ အိပ္တန္းျပန္ကုန္ၾကျပီ...
...
က်ေနာ္လည္း အိပ္ငိုက္လာျပီ အေမ...။ ။
.........
...
.


မိေဝးဖေဝး ခ်စ္သူေဝးမွာ အသိုက္ေပ်ာက္ေနၾကရွာေသာ ငွက္ငယ္ေလးမ်ားအားလံုး၏ကိုယ္စား...

0 comments: